Soms zit het mee en soms zit het tegen ...

We zijn uit onze behuizing gezet, van de ene dag op de andere, zoals het een goed Afrikaans bedrijf betaamt. We voelde al nattigheid. Stonetown Heritage Society heeft een nieuw bestuur gekregen, En nieuwe bezems … De heren willen geld zien, en veel en snel. We konden onze oude ruimte behouden als we meteen toestemden in het betalen van 400 dollars per maand. Een godsvermogen voor Zanzibaarse begrippen. We hebben geen 400 dollars per maand, en als we het hadden gingen we het nog in geen 400 jaar betalen. Maar, er viel niet over te onderhandelen. Het was dat of niets. En dus werd het niets.

Ik heb er maar zo’n vermoeden van dat er niemand op Zanzibar te vinden is die dat gaat betalen en dat de ruimte voortaan leeg zal staan, maar daar zijn onze problemen niet mee opgelost, vooral niet omdat we de kamer die we als computerruimte zouden gaan inrichten, en die we zouden huren voor 200 dollars per maand, op voorwaarde dat we de andere tegen kostprijs konden blijven huren, nu ook niet kunnen huren. We zijn dus even helemaal bij af, terwijl op 3 maart 20 studenten aantreden voor hun eerste lessen.

De laatste sessies van de teacher-training doen we nu gedeeltelijk bij Suzanne in haar kantoortje – gezellig maar verre van ideaal – en in het kantoor van Edward, een van onze oud-studenten, die dit jaar voor het eerst als trainer zal aantreden en die overdag bij een NGO werkt. Prachtig kantoor, buitengewoon geschikt! Maar de NGO verhuist deze maand naar buiten Stonetown …

Met een beetje geluk is de redding echter nabij in de vorm van Meggy, een Noorse die al jaren op Zanzibar werkt met de Vrouwenbond. De Vrouwenbond heeft een prachtige lesruimte beschikbaar die ze niet gebruiken. Ze zien wel wat in samenwerking met ons, maar ook zij hebben een bestuur waar ze rekening mee moeten houden. Dus of we die ruimte ook gaan gebruiken, moeten we nog even afwachten. We hebben wel wat onderhandelwisselgeld, want de dames willen graag Engelse les, careerplanning en computervaardigheden volgen. Maar voorlopig praten we alleen over de lesruimte, dus dan hebben we nog geen computerruimte.

Voorlopig gaan we daarom jullie geld inzetten voor de inrichting van de lesruimte. Maar er komt nog steeds geld binnen, dus als het meezit, kunnen we, als we die computerruimte gevonden hebben, hopenlijk in het zelfde gebouw, ook die meteen inrichten.

Ondertussen gaan we gewoon verder met de voorbereiding. Van de week hebben we het rooster voor de komende 4 maanden in elkaar gezet. Ik werk me nu een slag in de rondte om al het lesmateriaal en de lessenplannen op tijd klaar te krijgen. Ik ga 4 modules Engels voor beginners en 4 modules Engels voor gevorderden geven, verder geef ik een module Careerplanning en een module presentatietechnieken en ga ik de nieuwe trainers, waarvan we er 4 een baan hebben aangeboden, begeleiden. Dat is best veel.

Annette, die we half maar verwachten, is ook al ingedeeld. Dat weet ze nog niet, maar ze moet meteen aan de bak als ze arriveert.

Vrijdag heb ik de theorielessen voor de teacher-training afgerond. We hebben ontzettend veel plezier gehad met elkaar en de studenten hebben hard gewerkt. Het was ontzettend leuk om met deze mensen te werken omdat ze zo bereid zijn allerlei nieuwe dingen uit te proberen.

Eén van de warming-ups die ik op ze had losgelaten was een stemoefening die we met het koor ook vaak doen :1, 1-2-1, 1-2-3-2-1, tot 5 elke tel steeds een toon hoger en dan weer terug helemaal tot 1. Het werd chaos. Iets wat 5 minuten had moeten duren duurde een half uur en toen hadden ze het nog niet door. Ondertussen liepen Suzanne’s kinderen, die in de winkel aan het spelen waren, het al te zingen. Zelfs met de xylofoon van Rachid erbij, waarop de toetsen 1, 2, 3 enz genummerd zijn, wilde het niet lukken. Maar ze waren absoluut vastbesloten dat ze het wilden begrijpen dus gisterenavond hebben we er weer een half uur tegenaan gegooid. En toen viel plotseling het kwartje en kon iedereen het zingen! En ze zijn allemaal van plan het in de les te gaan gebruiken.`Volgende week moeten ze om beurten een proefles geven. Ik ben benieuwd hoe vaak we het terughoren.

Vanmiddag heb ik de hele middag in de Al Johari gezeten, gevlucht voor de ontzettende herrie en stank voor mijn deur en voor goed internet, om aan de 1% website te gaan werken. Hij is klaar. Annemieke zal er voor alle zekerheid nog even naar kijken, maar dan kan hij on line. En zodra hij on lijn is, zal ik jullie er weer vol overgave mee lastig vallen.

Ik zit inmiddels in de volle zon, dus het is tijd om te vluchten.